Τα πρωινά της Κυριακής το βιολογικό ρολόι συνεχίζει να χτυπάει στις εξίμιση με εφτά παρά τέταρτο, και από την κρεβατοκάμαρα περνάω σιωπηλά στον καναπέ του σκοτεινού σαλονιού, δίπλα απ΄ την μπαλκονόπορτα.
Με το φως του πρωινού ήλιου να περνάει μέσα από τις τρύπες από τα μισοκατεβασμένα ρολά, δημιουργώντας φωτεινά κυκλάκια στο σκοτεινό δωμάτιο.
Και τότε,
πολλές φορές για ώρα ξεφυλλίζω άλμπουμ φωτογραφιών,
παίζοντας με τα κυκλάκια του φωτός και τις φωτογραφίες των σελίδων,
φτιάχνοντας εικόνες πάνω στην εικόνα [1].
------------
[1] Το άλμπουμ είναι του Χάρη Κακαρούχα, Μετέωρος χρόνος, Κούβα